E
Duduk seorang diri disana, duhai encik, berkenankah encik apabila kami mengisi kursi kosong di sebelah encik itu?
Kalau tidak,. mengisi kekosongan sementara hati encik itupun tak apalah.
Sama-sama sedang kosong awak ini. Encik seorang diri demikian pula dengan kami, seorang diri pula.
Duhai encik, berhentilah bermain hape. Cobalah tegakkan kepala encik itu, pandanglah lurus ke hadapan.
Eits.. hampir saja, terlalu ke atas encik memandang itu. Apalah nan encik pandangi barusan, tak seorangpun disana. Agak kebawah sedikit memandangnya, tersualah oleh mata encik nan bak rembulan itu seorang lelaki nan buruk sangat rupanya. Itulah kami encik..
Hendak berangkat kemanakah encik? Satu tumpangankah awak ini?
Ah, telah miring otak kami rupanya. Bercakap kepada hape dan hape tak pandai pula menjaga rahasia. Suka menyebarkan ungkapan hati kami kepada khalayak.
“Kalau engkau berani, jangan bercakap kepada awak! Bercakaplah kepada si encik nan telah menawan hati engkau itu..” kata hape ini kesal.
Kami diam saja, manalah berani awak ini.
– at Gate F2 Garuda Indonesia
View on Path
cakep wak, jangan smpai lolos ;D *peace*
LikeLiked by 1 person
Sayang sekali engku, kami tiada memiliki keberanian. Rupanya tak satu tumpangaan kami dengan encik manis ini.. 😦
LikeLiked by 1 person
((diam2 memperhatikan))
LikeLiked by 1 person
Iya encik, bukankah perempuan itu suka diperhatikan. Terutama oleh kami kaum lelaki..he 🙂
LikeLike
Aduh wak… lain kali jangan sampai lewat.. teguur hehehe
LikeLiked by 1 person
Tak berani awak engku, cuma mengagumi dari jauh saja.. he 🙂
LikeLiked by 1 person